In occasione della ricorrenza di San Valentino, tradizionalmente dedicata all’Amore, dedico questa mia filastrocca in vernacolo coriglianese a tutti coloro i quali vivono coltivando ogni giorno questo nobile sentimento.
“Ha! L’Amuri”
Ha! L’Amuri, l’Amuri bomba universseli i sintimenti
quanni ti curpiscia un ti fà ccapiri cchiù nnènti!
Ti sembra ddi vuleri sùpra a luna
e ddavanti attij u bbìri cchiù nnènti e nnissùni.
Ha! L’Amuri, l’Amuri quanni ù bbèna ricambijèti
quanta suffirenza ca ti runa!
L’Amuri ghè nnù misteri
quanni ù truòvi nà magica miludìja
a vìta ta fà assimigghijèri
e ssènza musica ti pò ffèri abballèri!
Quanni ti nnamùri veramènti
i stilli ddiàmanti t’assimìjni ntrù firmamènti
ccù rì mèni i bbulìssa scippèri
e ccumi gioijelli rèri arà pirssùna amèta
i bbulìssa rigalèri!
Ha! L’Amuri, l’Amuri cchi mumenti magichi cà ti rùna!
U cori cumi nù cavalli tu fà truttèri
e tu un cì pò fèri nènti pp’acchijappèri
fujia, fuija, fuija senza si firmmèri
sùli i vràzzi irà pirssuna amèta ù fèni carmmèri
e nnòtti e juòrni mej cchiù ssùli ù fèni stèri!
Isabella Freccia